(186) Een duur blauw vinkje dat zijn nut verliest

AUTEUR: Sidi El Omari

THEMA: Media

OPM: Dit artikel verscheen in samenwerking met StampMedia.be

In de wereld van sociale media symboliseert een blauw vinkje altijd een zekere status en erkenning. Het is een teken dat je als publieke figuur, merk of bekendheid geverifieerd bent en dat je betrouwbaarheid wordt erkend. Met de introductie van Meta Verified, waar je maandelijks betaalt om je account geverifieerd te maken, lijkt dit eens zo gewilde blauwe vinkje zijn glans te verliezen.

Toen Elon Musk, de nieuwe eigenaar van Twitter, eerder aankondigde dat gebruikers vanaf april zouden moeten betalen voor een blauw vinkje op zijn platform, veroorzaakte dit nieuws heel wat commotie. Twitteraars die een geverifieerd account willen, moeten daar maandelijks 11 euro voor neertellen. 

Ondanks de heisa, inspireerde het Meta, het moederbedrijf achter onder meer Facebook en Instagram, om hetzelfde te doen. Meta vraagt met Meta Verified voor het blauwe vinkje maar liefst 16,99 euro per maand via de app van Facebook of Instagram. Wie het abonnement via de browserversies afsluit, betaalt 14,99 euro.

De vraag die velen zich ongetwijfeld stellen, is waarom mensen überhaupt betalen om een blauw vinkje te krijgen. Voor bekende merken, politici, sporters en acteurs is het begrijpelijk, aangezien zij vaak het slachtoffer zijn van nepaccounts die zich voordoen als hen. 

Nepaccounts

De mogelijkheid dat nu zelfs personen met een beperkt of zelfs geen bereik voor deze optie kunnen kiezen, is teleurstellend. De erkenning die bij zo’n blauw vinkje hoorde, vervaagt nu snel en zet de deur voor online oplichters alleen maar wijder open. Nu iedereen die betaalt, zichzelf een geverifieerd account kan aanmeten, is het niet ondenkbaar dat het aantal nepaccounts zal toenemen.

Ikzelf kreeg in april onverwacht een blauw vinkje van Meta op Instagram. Ik deed de aanvraag omdat ik op mijn persoonlijke Instagramaccount vaak promo maak voor Karama Solidarity, de solidariteitsorganisatie waar ik voor werk. Ik wilde ook via mijn eigen profiel mensen warm maken om geld te doneren voor het goede doel. Dankzij een blauw vinkje zouden mijn volgers sneller kunnen achterhalen dat mijn intenties oprecht zijn.

Destijds verliep het proces van het aanvragen van zo’n vinkje volledig anders dan nu. Je moest een aanvraag indienen bij Meta, die tot dertig dagen kon duren voordat deze werd behandeld. Bij afwijzing moest er nog eens dertig dagen gewacht worden voordat er een nieuwe aanvraag ingediend kon worden. De aanvraag vereiste onder andere referenties zoals krantenartikels, je moest uitleggen hoe mensen jou zouden moeten kennen en wie jouw doelpubliek is. 

Vervelende advertenties

Pas na vier pogingen is het mij gelukt om de ‘verificatietag’ te krijgen. Met de komst van Meta Verified ben ik eerlijk gezegd liever mijn blauwe vinkje kwijt dan rijk. Het heeft zijn nut volledig verloren, nu er alleen nog een onderscheid gemaakt wordt op basis van gebruikers die betalen en die niet betalen.

Meta biedt voor een Premiumaccount zogezegd ook nog ‘verhoogde accountbescherming’, ‘snellere service ondersteuning’ en ‘unieke stickers’. Dat is onze 15 euro per maand nauwelijks waard. Het zou veel logischer zijn als Meta Verified ook andere voordelen met zich mee zou brengen, zoals het elimineren van vervelende advertenties op Instagram en Facebook. Dat zou pas een tastbare verbetering bieden aan de gebruikerservaring en een valide reden zijn om maandelijks geld te betalen aan Meta.

Daarom wil ik mensen, en zeker jongeren, sterk adviseren om niet te vallen voor deze dure trend die uiteindelijk weinig toevoegt aan het gebruik van de sociale media apps van Meta. Het is belangrijk om kritisch te blijven en niet te geloven dat zo’n blauw vinkje automatisch je status of geloofwaardigheid verhoogt. Er zijn andere manieren om jezelf te onderscheiden en je stem te laten horen zonder je portemonnee te leggen voor een symbool dat zijn waarde heeft verloren.

Laten we ons daarom richten op de inhoud, op de kwaliteit van onze bijdragen en de impact die we kunnen maken zonder afhankelijk te zijn van symbolen zoals het blauwe vinkje. Verleg daarom de aandacht naar waar het echt om draait: authenticiteit, betrokkenheid en de kracht van ons eigen unieke geluid in de digitale wereld.

(176) Elon Musk koopt Twitter op: waarom is dat een slecht idee?

AUTEUR: Esther Thomas

THEMA: Economie en Media

OPM: Dit artikel verscheen in samenwerking met StampMedia.be

De deal staat weliswaar on hold, toch is het belangrijk er even bij stil te staan: Elon Musk, topman van Tesla en SpaceX, kreeg groen licht van de raad van bestuur om het socialemediaplatform Twitter over te kopen. Het bedrag dat hij ervoor neertelde: 44 miljard dollar. Daarmee heeft Musk een van de belangrijkste online informatiekanalen in handen. En dat zou ons zorgen moeten baren.

Lees verder “(176) Elon Musk koopt Twitter op: waarom is dat een slecht idee?”

(174) Column: rusteloos, machteloos

AUTEUR: Sofie Terryn

THEMA: Oorlog en geweld

OPM: Dit artikel verscheen in samenwerking met StampMedia.be

De verontrustende berichten en beelden vanuit Oekraïne beklemmen ons. Geen ontsnapping aan die dominantie in de nieuwsberichtgeving en op sociale media. Het is oorlog daarbuiten, maar ook in onze gedachten gaan de soldaten niet rusten. Ze trekken ten strijde, al weten ze niet altijd welke richting ze uitmoeten.

Lees verder “(174) Column: rusteloos, machteloos”

(161) Onze kijk op hoe meisjes zich op school moeten kleden houdt de rape culture in stand

AUTEUR: Désirée Wagenaar

THEMA: Media, Onderwijs

OPM: Dit artikel verscheen in samenwerking met StampMedia.be

text

Op 19 mei van dit jaar stapte een veertienjarig meisje uit het leven nadat ze vier dagen eerder door vijf tieners, waarvan drie minderjarigen, verkracht werd op een begraafplaats in Gent. Niet alleen verkrachtten ze haar, ze filmden de verkrachting en gooiden de beelden online.

Een dag nadat het nieuws over de verkrachting bekend werd, verscheen in de krant De Morgen een artikel over de veertienjarige Beatrix Yavuz uit Rotselaar, die in opstand kwam tegen de kledingvoorschriften van haar school.

Lees verder “(161) Onze kijk op hoe meisjes zich op school moeten kleden houdt de rape culture in stand”

(160) Waarom je geen journalist wil zijn in 2021

AUTEUR: Sofie Terryn

THEMA: Media

OPM: Dit artikel verscheen in samenwerking met StampMedia.be

selective focus photography of people sitting on chairs while writing on notebooks

Zoals elke zesdejaars is het moeilijk om een keuze te maken die de rest van je leven zal bepalen. Van nooit zelfstandig zijn, een agenda die voor jou werd ingevuld, naar een wereld waarin je het alleen moet doen. Sommigen smachten al jaren naar dat moment waarop de vrijheid aanklopt. Maar eenmaal ze voor de deur staat, doen ze niet open. Het is beangstigend. De gedachte dat het vanaf nu tussen hen en de wereld is. Ook ik wilde niet open doen, maar de deur was al open.

Lees verder “(160) Waarom je geen journalist wil zijn in 2021”

(152) Sihame El Kaouakibi: ‘Trial by Media’

AUTEUR: Patrick Bailliu

THEMA: Media

closeup photo of person carrying professional video recorder

De identiteit kenbaar maken van procespartijen of verdachten voor, tijdens of na de onderzoeksfase of het proces is in België een zeer omstreden kwestie. Bij zo’n beslissing zullen verschillende rechten tegen elkaar afgewogen moeten worden: enerzijds de persvrijheid van de media, het recht op informatie van het publiek en de openbaarheid van de rechtspraak, anderzijds het recht op privacy en de bescherming van de betrokkenen. Ook van belang is het verwerkingsproces van de partijen, zowel de daders als de slachtoffers van het misdrijf. Deze mensen hebben niet alleen het recht om bepaalde traumatische gebeurtenissen zelf te vergeten, ze hebben ook het recht vergeten te worden door anderen. Op die manier kunnen ze gemakkelijker gere-integreerd worden in de maatschappij zonder door anderen gestigmatiseerd te worden. Publicatie van informatie waaruit de identiteit van procespartijen blijkt, wordt vaak als een bijkomende victimisatie voor het slachtoffer en als een bijkomende straf voor de dader ervan. Maar vandaag zien we dat er ontegensprekelijk een paradox is tussen media en rechtvaardig justitieel werk.

Lees verder “(152) Sihame El Kaouakibi: ‘Trial by Media’”

(140) “Waar liggen onze prioriteiten eigenlijk?”

AUTEUR: Laurence Verhees

THEMA: Media

OPM: Dit artikel verscheen in samenwerking met StampMedia.be

boy showing hand with rubber

Beste meneer Antonissen,

Ik schrijf u omdat ik net de weekendkrant van 12 september heb gelezen en met iets zit. De front en de eerste drie pagina’s van Het Laatste Nieuws zijn namelijk gevuld met nieuws over de naaktbeelden van drie BV’s die we ondertussen allemaal hebben gezien. Ja, erg voor die mannen. Zeker voor hun familie en partners. Maar we moeten ook niet doen alsof we allemaal nog nooit een piemel hebben gezien. 

Lees verder “(140) “Waar liggen onze prioriteiten eigenlijk?””

(106) Geen geld meer voor onafhankelijke journalistiek? Wij weten nog 120 miljoen liggen! – Open brief

AUTEUR: Open brief van StampMedia

THEMA: Media

OPM: Dit artikel verscheen eerder al op StampMedia.be.

Wie discussies over staatssteun en overheidsmiddelen wil voeren, let best op de grootteorde van de bedragen. Want terwijl iedereen zich focust op de schamele Vlaamse subsidies voor journalistiek, staat federaal de sluis wagenwijd open om de mediaconglomeraten te voorzien van overheidsgeld.

Lees verder “(106) Geen geld meer voor onafhankelijke journalistiek? Wij weten nog 120 miljoen liggen! – Open brief”