AUTEUR: Laurens Soenen
THEMA: Gezondheidszorg
In februari pleegde mijn vader zelfmoord. Deze open brief is geen wraak voor bijna 25 jaar vruchteloze begeleiding in de geestelijke gezondheidszorg, maar wel een oproep voor meer empathie.
Het telefoontje waar ik meer dan twintig jaar voor gevreesd had, kwam er op een bewolkte vrijdag in februari. “Je vader is overleden”, klonk het. Nog voor het woord zelfmoord uitgesproken werd, wist ik dat hij geen natuurlijke dood gestorven was. Gedurende mijn hele jeugd heb ik mijn vader van de ene zelfmoordpoging in de andere zien rollen. Ik herinner me nog altijd hoe ik hem als kleine jonge meerdere keren probeerde te overtuigen om niet in de wagen te springen en zich van een brug te storten of hoe ik hem na een overdosis antidepressiva in het ziekenhuis bezocht.
Continue reading “(25) Open brief van een zoon: geestelijke gezondheidszorg begint met empathie”
