Is onze planeet een vrouw?

Aangezien ze toch “Moeder Aarde” wordt genoemd, vermoed ik van wel.

Deze bol geeft onvoorwaardelijke liefde, ook al zijn sommige kinderen van haar zo koppig, geldlustig en egoïstisch dat ze haar willen verwoesten.

Helaas begint haar geduld op te raken.

Kijk naar de klimaatopwarming.

Kijk naar de ondraagbare hitte.

Kijk naar de verscheidene overstromingen en bosbranden.

Kijk naar de het smelten van het ijs, zowel op de Noordpool als op de Zuidpool.

Onze planeet is bereid om haar woede te laten vloeien als we geen concrete acties ondernemen.

Nu is de vraag aan onszelf: zijn we bereid om er iets aan te doen? Zijn we bereid om het tij te kunnen keren?

Alles zal afhangen van onszelf. Zijn we bereid om concrete acties te ondernemen? Zijn we bereid om moedig genoeg te zijn om onze comfortzone te verlaten?

Onze planeet blijft ondertussen toekijken, in afwachting van oplossingen.

Gelukkig dat er aan de andere kant een wereldwijde toevloed is aan moedige kinderen die voor hun toekomst opstaan.

Ze eisen onmiddellijke mentaliteitsverandering, van jong tot oud.

Ze zijn niet bang om beleidsmakers wakker te schudden en uit hun ivoren toren te halen. Ze stellen onze levensstandaarden in vraag.

Tot wanneer zullen we onze planeet uitbuiten voor ons eigen belang?

Tot wanneer zullen we onze planeet laten lijden voor onze winst?

Zijn we echt zo koppig dat we niet inzien dat onze daden consequenties hebben?

Hoe dan ook, dit hemellichaam heeft genoeg geleden en haar emoties in de toekomst zullen van onze acties afhangen.