(56) Causale vaagheid.

AUTEUR: Pieter Present

THEMA: Filosofie

Dit artikel is een reactie op (55) Foucault op het nachtkastje.

Met zijn laatste stuk op Mirari zet Maarten Boudry zijn moedige kruistocht tegen het postmoderne gevaar voort. Na het lezen van het stuk bleef ik echter op mijn honger zitten.

Lees verder “(56) Causale vaagheid.”

Advertentie

(48) Nattevingerwerk 2.0

AUTEUR: Pieter Present

THEMA: Filosofie

OPMERKING: dit artikel gaat verder op (46) Iedereen postmodernist.

Toen men mij er op wees dat Maarten Boudry en Steije Hofhuis een nieuw stuk hadden geschreven waarin ze verdere “bewijzen” trachten aan te leveren voor hun stellingen, was ik benieuwd en verheugd. Ik was namelijk een van de personen die hen verweten dat hun “stuk zelf “feitenvrij” was” en “dat [ze zich] aan “alarmisme” bezondigden”. Ook ik eiste “meer empirische bewijzen voor [hun] stelling.”

Lees verder “(48) Nattevingerwerk 2.0”

(35) De Grote Chaos: de aantasting van de westerse democratieën. (deel 3)

AUTEUR: Thomas Rotthier

THEMA: Politiek

OPMERKING: dit artikel gaat verder op (34) De Grote Chaos: de aantasting van de westerse democratieën. (deel 2) 

Deel 3: Trump en de revanche van blank Amerika.

Het succes van Donald Trump kwam niet uit de lucht gevallen. De propaganda van de Republikeinen en haar radicale vleugel, de Tea Party, hadden de weg voor hem bereid. De angsten en het revanchisme van voornamelijk blanke Amerikanen werden op een schaamteloze manier gevoed door Trumps campagne. Hij profileerde zich als de ‘strenge vader’ die het zgn. ‘liberal establishment’ in Washington lik op stuk zou geven en orde op zaken ging stellen.

Lees verder “(35) De Grote Chaos: de aantasting van de westerse democratieën. (deel 3)”

(34) De Grote Chaos: de aantasting van de westerse democratieën. (deel 2)

AUTEUR: Thomas Rotthier

THEMA: Politiek

OPMERKING: Dit artikel gaat verder op De Grote Chaos: de aantasting van de westerse democratieën. (deel 1) 

Deel 2: Amerika, een ontwrichte samenleving.

De Amerikaanse samenleving is de laatste 30 jaar in een neerwaartse spiraal geraakt door allerlei factoren: de globalisering (stagnerende lonen, meer economische ongelijkheid, massale immigratie), het toenemend individualisme (echtscheidingen, televisiecultuur), de begrotingsproblemen, de financiële crisis en de diepe politieke verdeeldheid. Dit alles vormde de voedingsbodem voor politiek extremisme. Europa zit voorlopig nog safe omdat het sociale en politieke weefsel hier steviger is, maar waakzaamheid is geboden.

Leestijd: 12 minuten

Lees verder “(34) De Grote Chaos: de aantasting van de westerse democratieën. (deel 2)”

(32) De Grote Chaos: de aantasting van de westerse democratieën. (deel 1)

AUTEUR: Thomas Rotthier

THEMA: Politiek

In dit eerste artikel wil ik de historische oorsprong van het extremisme nagaan dat de publieke ruimte in het Westen vandaag belaagt. Die oorsprong ligt mijns inziens in Amerika.

Lees verder “(32) De Grote Chaos: de aantasting van de westerse democratieën. (deel 1)”

(15) Klimaatpact kost ons miljarden en lost niets op.

AUTEUR: Jan Jacobs (http://www.ockhams-scheermes.be/)

THEMA: Klimaat

SAMENGEVAT in 1 zin: Het Vlaams klimaatpact zet onze welvaart op het spel.

1 december was het zover, het Vlaams klimaatpact werd boven de doopvont gehouden. Wat daarin te lezen staat, zou ons allemaal heel erg ongerust moeten maken. Werkelijk alle partijen (op het Vlaams-Belang na, ere wie ere toekomt) zullen bereidwillig onze welvaart verkwanselen en onze energiebevoorrading niet alleen onmenselijk duur maken, maar ook nog eens onbetrouwbaar bovenop. Op het klimaat of onze CO2 uitstoot gaan deze maatregelen geen enkel effect hebben, op uw portemonnee des te meer. Energiewende 2.0 in de steigers. Energiearmoede, Black-outs en energiebevoorrading problemen en windzwendel het zit er allemaal aan te komen.

Lees verder “(15) Klimaatpact kost ons miljarden en lost niets op.”

(3) A Shot of Nowhere.

AUTEUR: Matthias Dillen

THEMA: Media

“Voorzichtig!” is het enige wat ik bovenaan de Eiffeltoren kon uitroepen, met mijn rug tegen een balk roestend ijzer in het midden, één van die vele momenten waarop mijn bewustzijn zich een gevangene voelt. Een gedwongen verblijf in een feilbare machine. En hoewel de gedachtegang daarboven vooral met zichzelf bezig is, zoekt het ook de ander op, specifiek mijn vrienden die zich veinzend over de borstwering werpen en hun lach met de irrationele representaties die mij op hoogtes overvallen. Van een bewustzijn dat zichzelf niet vertrouwt, zich andere lichamen maar ook zichzelf naar beneden ziet smijten, om geen enkele andere diepere beweegreden dan omdat het dat mogelijk acht. Hun Parijs op het gelijkvloers is niet het mijne, geen bedreiging maar bijna een gewenste eindbestemming.

Lees verder “(3) A Shot of Nowhere.”